جوابیه اردیب نیوز

در پاسخ به ایراد مدیر محترم وبلاگ اردیب باغ پرگل و سیب در خصوص ضعف شورا و دهیاری محترم در خصوص دعوت از روحانی لازم دانستیم مطالبی رادرادامه مطلب به عرض خوانندگان محترم برسانیم:

خلا روحانی در اردیب در ایام ماه مبارک رمضان !!!

با وجود اینکه دو روز از ماه مبارک رمضان گذشته است و روستای اردیب از معدود روستاهایی است که با وجود 2 نفر روحانی بومی از نظر تامین روحانی نباید مشکلی داشته باشد اما متاسفانه شاهد نبود روحانی در اردیب هستیم. قطعاً هیئت امنا می بایست از روحانی دعوت بعمل آورد؛ اما چون تاکنون روال این نبوده است و همیشه هماهنگی خوبی بین دو روحانی وجود داشته و برنامه ریزی با خود این دو بزرگوار بوده است؛ هیئت امنا در این رابطه اقدامی نکرده است. اما امسال شاهد ناهماهنگی هستیم که انشااله هرچه سریعتر این معضل برطرف گردد. البته جناب شیخ حمید شیخ در روستا حضور دارند ولی ظاهراً به عنوان روحانی روستای گرمه دعوت شده اند.

خور مرکز شهرستان وسیع خوروبیابانک می باشد و در گویش آن واژه های اوستائی و کهن به فراوانی یافت می شود . خور ( آفتاب ) است و فرشته نگهبان آفتاب و نماینده کارهایی که در روز خور (روز یازدهم از هر ماه شمسی ) انجام می شود . تاریخ خور حداقل تا زمان صفویه روشن است . بر روی یکی از دو طوقه علم وقف بر حسینیه خور تاریخ 974 هجری حک شده است که مربوط به زمان شاه طهماسب است . قباله هایی از خرید و فروش آب و املاک و اسنادی نیز مربوط به ازدواج از دوره شاه سلطان حسین در دست می باشد . تصور بر این است که عامل ارتباط در پیدایش خور نقش مهمی داشته است و چشمه دریاشو در قله تین ( چشمه ای در نخلستان خور ) محل مناسبی برای اُتراق کاروانها بوده است و همین چشمه مردمی رابه سکونت در این محل کشانده است .

در دوره قاجاریه خوروبیابانک را قرای سبعه می گفتند و بنا به نوشته اعتمادالسلطنه در مرآت البلدان این قراء عبارت بودند از : جندق - فرخی - خور- بیاضه - اردیب- مهرجان- گرمه .

زین العابدین شیروانی صاحب بستان السیاحه مردم این منطقه را قومی عرب و شیعی مذهب می داند که از قدیم در آنجا سکنی گزیده اند .از نوشته های مورخین و جغرافیدان چنین بر می آید که منطقه خور و بیابانک به تناوب جزیی از استان یزد ،خراسان ، قومس به شمار می رفته است . در قرن چهارم و پنجم هجری از توابع خراسان و یزد و در دوران صفویه و قاجاریه از توابع یزد و سمنان بوده است . اسناد راهگشا در این مورد ، سفرنامه ناصر  خسرو ، نزهه القلوب حمدالله مستوفی قزوینی ، احسن التقاسیم مقدسی ، المسالک و الممالک استخری ، معجم البلدان یاقوت حموی ، صوره الارض ابن حوقل و .... می باشد .

منبع :اردیب نگین کویر